Λοιμώδη ρινοτραχειϊτιδά
Μεταδίδεται αερογενώς με τα εκκρίματα των άρρωστων ζώων .Είναι πολύ μεταδοτικό νόσημα. Παρατηρείται πυρετός ,ρινικό έκκριμα , επιπεφυκίτιδα, βήχας, ανορεξία. Εύκολα μπορεί να εξελιχθεί σε βαριά βρογχοπνευμονία ή σε χρόνια ρινίτιδα. Χορηγούνται αντιβιοτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Προληπτικά εμβολιάζουμε τη γάτα κάθε χρόνο.
Πανλευκοπενία
Μεταδίδεται με τα κόπρανα άρρωστων ζώων. Παρατηρείται πυρετός, κατάπτωση, ανορεξία, εμετός, έντονη διάρροια και θάνατος. Χορηγούμε αντιβιοτικά και ορούς. Προληπτικά εμβολιάζουμε τη γάτα κάθε χρόνο.
Λοιμώδης λευχαιμία
Χρόνια νόσος των γάτων που μεταδίδεται με την επαφή με ούρα, σάλιο, δάκρυα ή και γάλα άρρωστων ζώων, με τους καβγάδες και με επαφή με μολυσμένα δοχεία φαγητού και νερού. Παρατηρείται, μετά από 1-2 χρόνια, λευχαιμία, λεμφώματα σε νεφρά ,πεπτικό σύστημα ή και σε άλλα συστήματα του οργανισμού. Δεν υπάρχει θεραπεία και προληπτικά εμβολιάζουμε κάθε χρόνο.
Λοιμώδης περιτονίτιδα
Μεταδίδεται μέσω της αναπνευστικής ,πεπτικής οδού και διακρίνεται σε δύο μορφές, την υγρή και την ξηρή. Στην υγρή μορφή παρατηρείται συσσώρευση υγρού ανοιχτόχρωμου στην κοιλία ή και στον θώρακα. Στην ξηρή μορφή παρατηρούνται κοκκιώματα σε διάφορα όργανα (οφθαλμοί, νευρικό σύστημα κ.α.)Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα και στις δύο μορφές είναι ο επίμονος πυρετός. Δεν υπάρχει θεραπεία και προληπτικά εμβολιάζουμε κάθε χρόνο.
Δερματοφυτίαση
Μεταδίδεται με την επαφή με άρρωστα ζώα και με τις τρίχες αυτών ή σε επαφή με το χώμα. Παρατηρείται απώλεια τριχώματος σε διάφορα σημεία του σώματος και πιτυρίδα. Χορηγούμε αντιμηκυτιακά φάρμακα.
Πυομήτρα
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι η γάτα δεν έχει περίοδο με αίμα. Αν εμφανιστεί τότε σχεδόν σίγουρα είναι πυομήτρα. Παρατηρείται ανορεξία ,πυρετός διόγκωση της κοιλίας ή και έκκριμα από το αιδοίο.
Θεραπευτικά χορηγούμε αντιβιοτικά και κάνουμε χειρουργική αφαίρεση μήτρας και ωοθηκών. Προληπτικά στειρώνουμε τα θηλυκά ζώα ή τα αφήνουμε να γεννήσουν μία τουλάχιστον φορά.
Ουρολογικό σύνδρομο του γάτου
Παρατηρείται σε αρσενικούς γάτους, κυρίως στειρωμένους. Ο γάτος πηγαίνει συνέχεια στη τουαλέτα ,φωνάζει και δεν μπορεί να ουρήσει γιατί η ουρήθρα του έχει φράξει από άλατα στρουμβίτη. Είναι επείγουσα κατάσταση και χρειάζεται άμεσα απόφραξη της ουρήθρας και αντιβιοτικά. Κάνουμε αλλαγή διατροφής έτσι ώστε να παράγεται πιο όξινο ούρο και χωρίς μαγνήσιο.
Προληπτικά δίνουμε διατροφή καλής ποιότητας με χαμηλή περιεκτικότητα σε μαγνήσιο.
Τοξοπλάσμωση
Μεταδίδεται μέσω των κοπράνων της γάτας. Πρέπει όμως τα κόπρανα να μείνουν στο εξωτερικό περιβάλλον τουλάχιστον 24 ώρες για να γίνει μολύνουσα η μορφή του μικροβίου. Δηλαδή αν καταπιούμε το τοξόπλασμα την πρώτη ημέρα δεν νοσούμε ενώ αν το πράξουμε την δεύτερη νοσούμε. Επίσης οι γάτες που έχουν τοξοπλάσμωση αποβάλλουν το μικρόβιο μόνο 7-10 ημέρες τον χρόνο. Υπάρχει και ειδική εξέταση αίματος για να δούμε ποιες γάτες νοσούν. Συνήθως η γάτα είναι χωρίς συμπτώματα ή έχει ασαφή συμπτώματα από διάφορα συστήματα του οργανισμού. Θεραπευτικά χορηγούμε κλυνδαμυκίνη.
Στην πράξη αν καθαρίζουμε τα κόπρανα της γάτας σε καθημερινή βάση και πλένουμε τα χέρια μας πριν φάμε, δεν κινδυνεύουμε. Στον αναπτυγμένο κόσμο ο άνθρωπος κολλάει το τοξόπλασμα είτε από το μη καλά ψημένο κρέας είτε μετά από επαφή με κόπρανα αδέσποτων γάτων (π.χ. κατά την κηπουρική).
AIDS της γάτας
Μεταδίδεται με τους καβγάδες των αρσενικών κυρίως γάτων ή και με την επαφή των άρρωστων ζώων. Είναι χρόνια νόσος και τα συμπτώματα παρουσιάζονται μετά από 1 – 2 χρόνια. Γενικά παρατηρείται ανοσοκαταστολή με ευκαιριακές λοιμώξεις, πυρετός, χρόνια διάρροια, στοματίτιδα κα. Δεν υπάρχει θεραπεία και προληπτικά αποφεύγουμε την επαφή του ζώου μας με αδέσποτες γάτες. Δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο.
